Vijfde keer prikjes

Lief meisje van me,

Vandaag moesten we weer naar het cb voor je prikjes. Ze begonnen met meten en wegen. Je bent nu 76,5 cm lang en weegt 10.04 kilo. Daarna mochten we naar binnen naar de arts. Mama had, zoals gewoonlijk, een heel lijstje met vragen dus jij ging lekker spelen (want op schoot zitten wilde je niet). Tijdens het gesprek observeerde de arts jou. Blokjes...je keek ernaar en gooide ze weg. Zo ook met een plastic boekje. Je ging toen op onderzoek uit. Toen je bij de kast met boekjes kwam stond daar een boekje in de vorm van een konijn. Jij stak je armpje uit, bewoog je duim over je wijs en middelvinger en maakte klik geluidjes met je tong. Je hebt het boekje gelezen en zei woef, poes en boe (bij de koe). Ook kreeg je een pop en vond vooral haar ogen erg interessant (en als je haar hard door elkaar schud gaan de oogjes open en dicht hihi).

Kortom, door jou speelgedrag en door de verhalen die mama vertelde (of in ieder geval de vragen die mama stelde) maakte de de arts erop uit dat jij je(af en toe) al gedraagd als een tweejarige. Huilen als mama nee zegt of jij je zin niet krijgt, imitatiespel (met het konijntje lokken), uitproberen met eten en drinken (vooral het weigeren ervan) en zo noemde ze nog een aantal punten. Ook ben je erg met je eigen lichaam bezig. Je weet waar je buik zit (en vind vooral je navel interessant) en je brengt je sok al naar je voet. Toen de arts vroeg wat er op je sok stond zei je poebie (poeh beer). Dat zegt mama dagelijks, want dat is de thema van je kamertje maar je had het thuis nog nooit na gezegd!!

Omdat je nog steeds last hebt van harde ontlasting krijg je nu eindelijk lactulose. Als het mee zit ga je dan ook meer drinken. Ze vond het niet erg dat je zo slecht eet en drinkt. Je krijgt nog borstvoeding en je ontwikkeld je goed. Het wordt een ander verhaal als je geen borstvoeding meer zou krijgen, omdat je dan voedingstoffen te kort zou komen. Ook moeten we je meer fruit geven. Het hoeft niet vers te zijn, want juist in potjes of knijpfruit zit extra vocht (wat jij juist wel kan gebruiken).

De prikjes leken voor jou op bellenblaas want je begon gelijk te blazen toen je ze zag. Toen de arst vroeg of je wilde bellen blazen begon je te lachen en nog harder te blazen. Ze moest hier wel om lachen. Het eerste prikje ging in je beentje. Je begon toen al hard te huilen maar de prik erna ging in je armpje. Oh meisje mama had je nog nooit zo hard horen huilen. Je huilde zo hard dat je helemaal zat te trillen. Hierna wilde je alleen maar je speentje en dicht tegen mama aan liggen. Gelukkig was het toen snel over en omdat je altijd zo dicht mogelijk bij mama wil zijn na dit soort bezoekjes had mama je al in de draagzak mee genomen. We zijn toen doorgelopen naar de winkel en hebben voor jou een roze auto van little people gekocht met een mama en een baby erin.

Het is nu inmiddels al kwart over 6 savonds en je hebt maar 20 minuten geslapen vanmiddag en in totaal een half broodje gegeten. Ohja en een halve knijpfruit. Avond eten, yoghurt, cracker een koekje.....niks wilde je hebben vandaag. Dus we gaan zo even samen in bad, even lekker douchen en badderen en dan hopen dat je wat wil drinken en dan lekker slapen. Want morgen moet mama weer werken (helaas) dus moet jij weer naar de creche. Juf Pauline is met vakantie maar als het goed is dan is juf Sabrina weer terug. Je tante komt je dan ophalen want papa wil slapen.....

Lief meisje van me, mama houdt van jou!! Mama hoopt dat je geen last zal gaan krijgen van je prikjes.

Heel veel kusjes,
je mama